اين روزا

٢٨/٠٦/٩١ 

دختر عزيز مامان از وقتي اومديم خونه عزيز اينا تو راحتتر شدي، ديگه تا هر وقت كه بخواي مي خوابي و مثل قبل جا به جا كردنت باعث بيدار شدنت نمي شه .ما كه صبح از خونه در مي ياييم خاله فرزانه مياد و پيشت مي خوابه و هر وقت كه بيدار شدي مي رین بالا.البته فبل از رفتن بايد يه دور خونه را بزني و از نبودن من و بابايي مطمئن بشي.

عسل مامان اين روزا يه سري از رفتارهات بهتر شده و يه سري هم بدتر،مثلا ديگه مثل قبل نيستي كه اصلا نمي گذاشتي تل و كلاه و .. بزنم سرت.  ومخصوصا موقعي كه خيلي سر حالي حتي مي گذاري موهات را ببندم .ولي از طرفي بد اخلاق شدي و خيلي جيغ مي زني و زود قهر مي كني و خودت را مي كوبي زمين و واي به حالمون كه اساسي لج كني.

حس كنجكاويت هم روز به روز تقويت مي شه و همه سوراخ سنبه هاي خونه را كشف مي كني و همه كشو ها و دراور ها را بهم مي ريزي.مثلا بطور نمونه وسايل آرايشي مامان را كلا ناقص كردي و شكوندي و لاكهاي ماماني را خشك كردي البته همش فداي يه تار موي فرفري دختر خوشگلم.

 در كل اصلا نبايد چشم ازت برداشت چون وقتي ساكتي حتما داري يه كار خطا مي كني.جديدا راحت از صندلي مي ري بالا و مي شيني روي ميز و دراور و هر چي كه دستت هم نميرسه مي خوايي پاتو بلند كني و برداري.خلاصه خيلي شيطون شدي، خداي مهربون حافظ شما بلاچه ها باشه كه هيچ اتفاقي براتون نيفته .يه كار ديگه هم كه ياد گرفتي اينه كه بري در فريزر را باز كني و بستني بخوايي. هر روز حداقل دو تابستني خراب مي كني و ميمالي اينور و اونور .اي كاش حداقل نصفش را مي خوردي به جاي اين هم كثيف كاري فكر كنم عزيز جون روزي ده دفعه لباسهات را عوض مي كنه.

نتيجه گيري اخلاقي اينكه بيشتر فكر شلوغ كاري هستي تا حرف زدن دايره كلماتت زياد شده ولي خيلي با مفهوم نيست . به مي خوام  مي گي مي حوام.سي دي و موبايل و بستني و راحت تلفظ مي كني .و هر وقت كه صدات مي كنيم مي گي بله با ضمه يا چيييي.زبونت را بخورم كه بسي حرف مي زني كه ما متوجه نيستيم.

عاشق بپر بپر روی تختی، چون تختهامون را بهم چسبوندیم یه فضای بزرگ برای بازی گل دخترم فراهم شده بدو بدو از این ور به اونور چنان سرعتی می گیری که قلبم هری می ریزه و خدا بهت رحم می کنی که موقعی که خودت می اندازی روی تخت سرت جایی نمی خوره و غش غش می خندی.

دختر مهربونم هیچی را تنها نمی خوری و هر چی بخوای بخوری حتما نصفش را به فرش تشنه و گشنه بیچاره و عروسکهای زبون بسته ات و لباسهای تنت میدی .اصلا دیگه نمی گذاری مامانی غذات را بده و باید به هر قیمتی که شده خودت بخوری .دقیق نمی تونم بگم ولی فکر کنم بطور متوسط هر ساعت یه دست لباس کثیف می کنی.

عاشق برنامه کودک شدی.مخصوصا پورنگ و موقعی که تموم می شه گریه می کنی و می گی عمو .امان از این عمو و خاله های مجازی که اشک فندق مامان را در میاره.

در فریزر ( که داره تبدیل به کمد میشه از دست الینا) عزیز اینا را راحت باز می کنی و یکی یکی کشو هاش را می کشی بیرون و دنبال بستنی می گردی و اگه پیدا کردی در را می بندی و میایی اینور و اگه پیدا نکردی هر چی هست را بر می داری و می پرسی این چییییییییییه؟

اگه ما هوس کنیم یه دقیقه تو حیاط بشینیم تو فقط توی پله بالا پایین می کنی و نمی فهمیم که داریم چی کار می کنیم و دیگه پا می شیم می ریم خونه .و وقتی میاییم خونه جیغ و داد و گریه که بریم حیاط .کلا برعکس جمعی و نظر مستقلی داری